Życiorys Johanna Wolfganga Goethego
Johann Wolfgang von Goethe – urodzony 28 sierpnia 1749 r. we Frankfurcie nad Menem poeta, dramaturg i prozaik okresu romantyzmu. Goethe od dziecka interesował się literaturą oraz teatrem. W 1765 r. wyjechał do Lipska, gdzie podjął studia prawnicze. W Lipsku jednak zaangażował się w naukę rysunku oraz słuchał wykładów z poetyki, pisał też pierwsze utwory liryczne na cześć swojej ukochanej. Ojciec Goethego, zniechęcony złymi wynikami syna w nauce, nakazał mu powrót do Frankfurtu. W 1770 r. Johann został zmuszony do wyjazdu do Strasburga i kontynuowania studiów prawniczych. Zdobył wreszcie licencje prawniczą, w zdobytym zawodzie pracował jednak tylko kilka miesięcy. W latach 70. Goethe dorabiał w czasopiśmie literackim. W tym samym czasie jego bliski przyjaciel popełnił samobójstwo z powodu niespełnionego uczucia do zamężnej kobiety. Było to bezpośrednim impulsem do napisania „Cierpień młodego Wertera” w 1774 r. Poeta poznał następcę tronu, Karola Augusta, z którym przez wiele lat pozostawał w zażyłej przyjaźni, wkrótce też stał się jego doradcą. Osiadł na dworze w Weimarze, gdzie pozostawał do końca życia. W 1780 r. Goethe został uczniem w Loży wolnomularskiej, a kilka lat później członkiem zakonu iluminatów. Odbył podróż do Włoch. Po powrocie związał się z Christianą Vulpius, która urodziła mu pięcioro dzieci. Od 1791 r. Goethe pracował przy tworzeniu teatru na życzenie Karola Augusta. Kierował nim do 1817 r., brał czynny udział także w pracy wszystkich instytucji kulturalno-oświatowych w księstwie. Zaprzyjaźnił się z poetą F. Schillerem. Zmarł 22 marca 1832 r. w Weimarze, osamotniony po śmierci żony i syna. Największe dzieła Goethego to: „Cierpienia młodego Wertera” (1774), „Król Olch” (1782), „Faust” (1808).